بررسی یک عبرت تاریخی/ کره شمالی؛ سازش و شکست مذاکرات با آمریکا
گروه: تیتر یک , تیتر دو , تیکرخبر , اخبار , سیاسی , پیشنهاد ویژه | کد خبر: 17270 | ۲۴ بهمن ۱۴۰۳ - ۸:۰۰
تاریخ نشان میدهد که آمریکاییها هیچگاه به وعدههای خود عمل نکرده و هرگاه رهبر کشوری و علیالخصوص روسایجمهور کشورهای مسلمان سعی در نزدیکی با غرب و آمریکا داشتهاند، دیر یا زود امنیت داخلی و نظام سیاسی کشورشان از هم پاشیده است.
به گزارش پایگاه خبری نماینده گراف، نگاهی به روند فشارهای بینالمللی بر کشورهایی که به دنبال دستیابی به انرژی هستهای بودند، نشان میدهد که بعد از حوادث 11 سپتامبر در سال 2001، آمریکا با استفاده از جوی که خود از این حادثه ساخته بود، بر شدت فشارهای بینالمللی علیه برخی کشورهای از جمله ایران، کره شمالی، عراق، افغانستان و لیبی اضافه کرد.
حمله آمریکا به افغانستان و تهدید بوش پسر به حمله به کشورهای دیگر و محور شرارت خواندن ایران، کره شمالی و عراق باعث شد کشورهای دیگر نظیر لیبی به سرعت از مواضع قبلی خود کوتاه بیایند و کره شمالی نیز راهی برای کاستن از فشارهای بینالمللی علیه خود بیابد.
در سال 2001 آمریکا به افغانستان حمله کرد و در سال 2003 به عراق. در طی همین دو سال، این کشور محورهای شرارت را اعلام کرده بود و فشارهای بینالمللی را نیز افزایش داده بود. ایران در سال 2003 پروتکل الحاقی را پذیرفت و بازرسیها از تاسیسات هستهای ایران نیز شدت بیشتری گرفت. با این حال کره شمالی که از محور شرارت خواندنش توسط بوش عصبانی بود، اعلام کرد که از معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای بیرون میآید. این کشور در هیمن حال با اخراج بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی بار دیگر برنامههای هستهای خود برای تولید نیروگاه برق را ادامه داد.
کره شمالی با این حال با ادامه یافتن گفتوگوهای شش جانبه یعنی گفتوگو با چین، ژاپن، کره جنوبی، روسیه و آمریکا موافقت کرد. دور اول این مذاکرات در همان سال 2003 به نتیجهای ختم نشد و در دور دوم و سوم در سال 2004 نیز خلع سلاح کره شمالی مورد تاکید قرار گرفت و قرار بر همزیستی مسالمتآمیز این کشور با کشورهای حاضر در مذاکره شد.
در دور چهارم گفتوگوها کره شمالی سرانجام پذیرفت که برنامههای هستهای خود را کنار بگذارد؛ البته این پذیرش با این شرط بود که اعظای کمکهای مالی به این کشور ادامه یافته و در عین حال قدرتهای بزرگ راکتورهای آب سبک را برای تولید برق کره شمالی بسازند. در فاز دوم این گفتوگوها که از 13 تا 19 سپتامبر سال 2004 انجام شد، توافق «عمل در برابر عمل» مورد تایید قرار گرفت و اصل بر عادیسازی روابط کره شمالی با آمریکا و کره جنوبی و ژاپن قرار گرفت.
در رابطه با کره شمالی نیز از سال 2005 عمل نکردن آمریکا به وعدههایش آغاز شد. آمریکا در این سال با وجود انجام شدن قبلی مذاکرات و توافق نهایی، تحریمهای جدیدی علیه کره شمالی به اجرا گذاشت. در فاز اول مذاکرات به دلیل اینکه آمریکا حقی برای کره شمالی در دستیابی به انرژی هستهای قائل نبود، مذاکرات به شکست انجامید و در فاز دوم نیز مخالفت آمریکا با تاسیس راکتور آب سبک در این کشور مذاکرات را به شکست کشانید.
در فاز سوم این کره شمالی بود که کوتاه آمد و قرار بر از بین بردن تمامی فعالیتهای هستهای این کشور و تعطیل شدن راکتورهای اتمی گذاشته شد. با این حال آمریکا در این سال به بهانه اقدامات احتمالی برای پولشویی، نزدیک به 24 میلیون دلار از داراییهای کره شمالی را مسدود کرد.
در گفتوگوهای سال 2007 که همراه با اولین آزمایش موشکی کره شمالی بود، آمریکا هرگونه توافق با کرهشمالی بر سر برداشته شدن تحریمها را رد کرد و سرانجام در 18 جولای سال 2007 کره شمالی تحت تاثیر تحریمها و فشارهای بینالمللی موافقت کرد تمام برنامههای اتمی خود را در ازای دریافت کمکهای اقتصادی و فنی تعطیل سازد.
کره در این مدت 80 درصد فعالیتهای خود را تعلیق کرد اما خبری از کمکهای اقتصادی و فنی وعده داده شده توسط آمریکا نشد تا اینکه سرانجام در سال 2009 کره شمالی از مذاکرات 6 جانبه خارج شد و برای دومین مرتبه بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی را از این کشور اخراج کرد.
تجربه نشان میدهد که عقبنشینی و سازش در برابر دشمن نهتنها به سود کشورها نبوده، بلکه دشمن را برای پیشروی بیشتر تشویق کرده است. تجربه تاریخی ثابت کرده که کشورهای غربی به ویژه آمریکا قابلاعتماد نیستند و بارها این موضوع را در برخورد با دیگر ملتها و همسایگان خود نشان دادهاند.
انتهای پیام/
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید